Dag 34: "Now I’ve had the time of my life. No, I’ve never felt like this before"

Vandaag was weer een dag waarbij ik niet veel heb gedaan. Ik had geen wekker gezet, maar werd weer rond 07:30 uur wakker. Ik maakte een ontbijtje en maakte me klaar voor de dag. Het enige wat ik verplicht moest doen vandaag, was dat ik de auto in moest leveren. Voordat ik dat kon doen moest ik nog een reservesleutel laten maken. Ik kon rustig aandoen, want de zaak ging pas om 09:00 uur open. Iets voor deze tijd liep ik naar de receptie en vroeg ik of ze konden bellen of ik langs kon komen. Dit was mogelijk, dus pakte ik de auto en reed ik naar de sleutelmaker.

De rit duurde niet lang en bij binnenkomst werd ik gelijk geholpen. De man wilde weten wat voor soort auto ik had en uit welk jaar. Het enige wat ik hem kon geven was dat het een Toyota is, verder wist ik niets. Ook op de papieren stond niets. Hij probeerde het op te zoeken op Internet, maar ook daar kon hij niets vinden. Dus zocht hij maar op de gok een legen sleutel uit. Gelukkig was het gelijk de juiste en kon ik betalen en weer vertrekken.

Voordat ik terug naar de camping ging, tankte ik de auto nog even vol. Ik had nog een korting bon hiervoor, dus dat scheelde weer vier cent per liter. Na het tanken maakte ik de ramen een beetje schoon, zodat de auto er een soort van netjes uit zag. Vervolgens reed ik weer naar de camping. Daar zocht ik op waar ik de auto in kon leveren en hoe laat en waar ik de bus terug naar de camping kon pakken.

Toen dat allemaal opgezocht was, pakte ik de auto weer en reed ik naar de plek waar ik de auto af kon leveren. Dit was een rit van iets van vijf minuten, dus ik was er zo. Rond 10:45 uur parkeerde ik de auto en werd ik gelijk geholpen. De vrouw die de auto controleerde liep rond en zei al vrij snel dat het goedgekeurd was. Gelukkig dus geen extra kosten (behalve dan de sleutel die ik moest laten maken). Ik liep richting de bushalte (een lekkere wandeling van 20 minuten) en wachtte op de bus. Deze kwam uiteindelijk goed een kwartier te laat. De chauffeur was hierdoor vrij chagrijnig. Ik deed zoals altijd lekker rustig aan en zei dat ik best wil betalen, maar dat hij mij eerst moest vertellen hoeveel ik moest betalen. Uiteindelijk alles geregeld en kon ik zitten.

De rit duurde erg lang, maar uiteindelijk kwam ik aan op de camping. Daar besloot ik om mijn lunch te maken. Ik had nog wat noodles over en nog wat hamburgers. Weer niet de meest ideale combinatie, maar wel lekker! Dit in combinatie met een Australisch biertje. Het lijkt wel alsof ik hier al goed aan het inburgeren ben (see what I did there?). Ik at mijn lunch lekker buiten, genoot van mijn biertje en zat flink vol na afloop. Ondertussen kwam ik er ook achter dat ik een stomme fout heb gemaakt bij het boeken van mijn vlucht naar Melbourne.

Hier in Australië gebruiken ze am en pm. Dit houdt in dat ze een 12-uurs klok hebben. In alle vroegte toen ik boekte, dacht ik nog niet helder na. Ik zag 9:00 staan, maar zag ik dat er pm achter stond. Oftewel, in plaats van morgenvroeg vertrek ik morgen pas om 21:00 uur en land ik om 00:25 uur. Oeps! Geen probleem verder natuurlijk, maar wel even vervelend.

De afgelopen dagen had ik een aantal gigabyte aan WiFi gekocht en ik besloot om deze te gebruiken om alle blogs online te zetten met foto’s. Hier was ik wel even mee bezig. Daarna besloot ik mijn zwemkleding aan te doen en weer lekker te ontspannen in het water en in de zon. Dit hield ik heel de middag vol, raakte aan de praat met wat mensen en dat soort dingen. Eind van de middag liep ik weer terug naar mijn cabine. Daar pakte ik een warme douche en genoot ik van nog een biertje. Ondertussen begint de koelkast lekker leeg te raken. Ik zat nog even buiten, las mijn boek en genoot van mijn bier. Langzaamaan begon het tijd te worden om te eten. Ik had geen eten meer in mijn cabine, dus moest ik weer uiteten, wat vervelend. Ik liep naar het café, ging zitten met een biertje en luisterde naar de livemuziek.

Tijdens het luisteren en kijken naar de menu, raakte ik aan de praat met een oudere vrouw en man. De man haalde als verrassing een biertje voor me, nadat hij hoorde dat ik jarig ben geweest. Wat zijn Australiërs toch een vriendelijke mensen! We bestelden onze eten, ik werd uitgenodigd om aan hun tafel te zitten en na verloop van tijd kregen we ons eten. We praatten over van alles en het was gezellig.

Het eten was op, deden nog iets aan natafelen en besloten om weer weg te gaan. Ik liep nog even langs de film, keek daar even en besloot terug te lopen naar mijn cabine. Daar zit ik nu de blog te schrijven. Vandaag is er niet veel gebeurd en dat is heerlijk! Morgen vlieg ik dus pas laat naar Melbourne, maar ook dat komt vast wel goed. Voor nu een fijne avond en alvast welterusten!