Dag 14: "Music was my first love, and it will be my last"

Vanmorgen werd ik wakker met een schitterend uitzicht in een heerlijk bed. Vandaag zou een relax dagje worden bleek achteraf, want ik wilde in eerste instantie naar Australia Zoo gaan. Het weer zou echter zo mooi en warm worden, dat ik besloten had met Brenda en Senna mee te gaan naar het strand in Noosa. Dit was een goed idee, want het was schitterend weer. Daarover straks meer.

De dag begon rustig, ik stapte mijn bed uit, poetste mijn tanden en liep naar de woonkamer. Daar zag ik Senna bezig aan de keukentafel met origami. Ze vroeg of ik het ook wilde proberen, dus deed ik dat. Wat is dat lastig zeg! Maar zeker iets dat ik ga proberen te doen wanneer ik weer terug ben. Ik denk dat het best rustgevend kan zijn (lees goed: kan). Na wat origami was het tijd om ons klaar te maken voor het strand. Maar voordat we dat deden (de dames waren bezig met spullen pakken), zag ik de piano staan. Ik kon het niet laten en moest even spelen. Tijdens het spelen kwam Senna verbaast naar me luisteren en vroeg zich blijkbaar in eerste instantie af of het een ‘demo’ was, of dat het echt gespeeld werd. Daarna liet zij een liedje horen (‘Deck the Halls’, het is ten slotte winter hier).

Toen was het zover om te vertrekken. De rit naar het strand was niet zo lang en we hadden geluk met het parkeren. Ook hier was het water weer super helder en het strand mooi schoon. We legden onze spullen neer en Senna stond te popelen om het water in te gaan met haar nipper board. Ik stond naar het water te kijken en twijfelde of ik er ook in zou gaan. De temperatuur was goed, het water was best fris. Keuzes, keuzes. Na zeker wel een minuut in twijfel gezeten te hebben, deed ik mijn shirt uit, broek uit (ik had mijn zwembroek er al onder aan, geen zorgen!) en rende ik, samen met Senna, het water in. Eenmaal erin viel het erg mee hoe koud het was.

De golven waren fantastisch en wat een verschil ten opzichte van de Nederlandse golven! Sommige golven zijn zo sterk, dat je echt kracht moet zetten om niet om te vallen. Ik kreeg les in hoe je op de golven mee kunt surfen (zonder een plank), tot aan de rand van het strand. Leuke ervaring om te doen! Niet veel later kwam de bodyboard eraan en probeerde ik het ook daarmee. Dat was al iets lastiger, want ik gleed er steeds van af. Toch ook een paar keer geprobeerd, samen met Brenda. Na een tijdje in het water gelegen te hebben, besloot ik om weer aan de kant te gaan en op te drogen.

Dit ging vrij snel, want de temperatuur was ondertussen zo’n 25 graden. Heerlijk zo’n winter! Ik zat op een strandstoel, terwijl ik genoot van de goede golven en mensen om me heen. Niet slecht, zo’n relax dagje. Iets over 12:00 uur besloten we een echte Australische mince meat pie te halen en daarna een wandeling te maken langs de kust. Die pie was heerlijk en de wandeling schitterend. Sterker nog, ik heb eindelijk een wilde koala gezien! Nou ja, wild… het lag daar lekker in de boom te slapen. Maar wat schattig en wat was ik blij dat ik eindelijk een (levende) koala heb gezien! Sowieso was vandaag een dag vol Australische dingen, namelijk: zwemmen in de oceaan, body surfen, koala gezien, mince pie gegeten. Ik kan al bijna mijn ticket terugboeken, want heb het Australische gevoel nu al binnen. Dat ga ik natuurlijk niet doen, want ik heb het hier veel te leuk! Ik zie het eerlijk gezegd wel zitten om hier te wonen. Iets voor de toekomst misschien?

Na de wandeling hadden we wel een ijsje verdient. De scheppen die op de hoorntjes gedaan werden waren meer dan royaal en smaakten uitzonderlijk goed. We genoten van ons ijsje en liepen daarna terug naar de auto om weer richting huis te gaan.

Thuis aangekomen wilde ik in eerste instantie het zwembad in. Senna waarschuwde me dat het veel kouder was dan de oceaan. Toen besloot ik om er toch maar niet in te gaan. Ik zat aan de keukentafel met mijn MacBook en liet haar wat filmpjes zien van toen ik mijn recital had op het conservatorium. Daarna vertelde ze me dat ze de laatste Avengers-film had gezien en raakten we in gesprek over superhelden, films en vooral Spider-Man. We zochten wat dingetjes op YouTube en vermaakte ons prima.

Toen dat een beetje klaar was, vroeg ik aan Senna om haar saxofoon uit te pakken en te laten horen wat ze al kan. Oftewel, ik gaf een klein saxofoon lesje. Maar zo erg was dat niet nodig, want er zat al een flink goed geluid in en haar houding was al vrij goed. Ik gaf hier en daar een tip en werkte aan wat dingetjes. Daarnaast nog een beetje piano met haar gespeeld en ze liet het bekende ‘Smoke on the water’ horen op de gitaar.

We verplaatsten ons naar het keukeneiland/bar en ik liet haar wat kunstjes met een beker zien, waaronder de Cup song. Dit werd gretig nagedaan en na lang oefenen is het haar eindelijk gelukt om het na te doen. Ook liet ik filmpjes zien van mijn leerlingen die zelf een beweging met bekers hadden bedacht en probeerden die na te doen. De rest van de avond, zodra ze de bekers zag, deed ze de Cup song weer.

Er verstreek wat tijd en die werd opgevuld met beker bewegingen en voor we het wisten was de lasagne alweer klaar. Deze heerlijke, zelfgemaakte lasagne door Brenda, ging er als zoete koek in. Tijdens het eten hadden we het nog meer over Spider-Man en vooral of ik de films Into the Spider-verse had gezien en of die leuk was. Ik bevestigde dit en zei dat het zeker een leuke film is. Ze zei dat deze op Netflix staat. Ik offerde mezelf wel op om de film met haar te kijken, want dat doen goede achter-achter neven.

We probeerden het op AppleTV te streamen, maar dat werkte niet helemaal. Dus zijn Senna en ik maar voor de iMac gaan zitten en hebben we daar een deel van de film gezien. Iets voor 20:00 uur was het tijd voor haar om richting bed te gaan, dus werd de film stopgezet. Tijd om mijn blog te schrijven nu en daarna lekker richting bed te gaan.

Morgen ga ik zeer waarschijnlijk stukken wandelen en in de avond naar de orkestrepetitie van Senna (hopelijk speel ik ook mee, maar dat is nog even afwachten). Voor nu weer welterusten en tot morgen!