Dag 22: “It comes and goes in waves, it always does, it always does”

Om 06:00 uur ging de wekker, wat was dat weer vroeg zeg! Ik had moeite om op te staan, maar ik moest er toch aan geloven. Ik poetste mijn tanden, ruimde de auto op en kleedde me aan (niet per se in die volgorde). Het was maar twee minuten rijden naar de haven, dus dat was goed te doen. Om 06:30 uur reed ik ernaartoe en zocht ik het schip op.

Deze stond al klaar, dus kon ik mooi opstappen. Om 07:00 uur zouden we uitvaren. Mensen zeggen dat toeval niet bestaat, maar op de cruise zag ik Valérie (van Fraser Island). Gezellig! Dus samen hebben we de cruise gedaan en genoten van alles wat nog zou komen.

Vanaf Hervey Bay zouden we mensen op halen op Fraser Island en dan walvissen kijken en zwemmen bij Platypus Bay. De toch naar het eiland duurde vrij lang en was erg koud. Daarom maar even binnen zitten en genieten van een kopje thee. Vanaf Fraser Island naar Platypus Bay duurde ook een tijdje, maar ik wilde wel wat van buiten zien. Gelukkig kwamen we erachter dat het aan de zijkant van de boot wat warmer was, vanwege de zon.

Aangekomen op Platypus Bay was het tijd om walvissen te spotten. Helaas was het water iets te wild, dus konden we niet zwemmen. Een kort baalmomentje, maar die zou snel goedgemaakt worden. Het duurde even, maar rond het eind van de cruise bleven de walvissen plakken. Dit hield in dat ze enorm dichtbij kwamen en ik ze goed kon zien. Wat een ervaring! Het was alsof ik met ze in het water zat, maar dan droog bleef (wat ook niet helemaal waar is overigens, want ik stond vooraan op de boot en door een golf werden mijn schoenen en benen zeiknat). Ik kan er over doorpraten, maar ik laat de foto’s het werk doen.

De weg terug naar Hervey Bay zaten we grotendeels binnen om op te warmen (wat ook wel nodig was). We praatten wat na over wat we zagen en wat we nog gaan doen. Er is een kleine kans dat we elkaar nog gaan zien bij Daintree Forest. Bij aankomst zeiden we gedag tegen elkaar en vervolgden we onze eigen wegen.

Ik reed terug naar het hostel van gisteravond om de blog van dag 19 online te zetten (want daar was gratis WiFi). Dit duurde iets langer dan gepland, maar gelukkig kon ik ook de blog van dag 20 even schrijven (want dat had ik nog niet gedaan). Nadat dag 19 geüpload was, was het tijd om te vertrekken. Ik had nog best een lange rit voor de boeg. Mijn volgende stop is Eungella National Park, waar als het goed is vogelbekdieren te zien moeten zijn. Deze rit is echter elf uur en ik zag het niet zitten (vanwege vermoeidheid) om dit in een keer te doen. In deelde het dus op en zocht een plek om te kunnen stoppen. Dit is een camping in Mount Larcom geworden. Dit is goed vier uur rijden.

Na een half uur rijden merkte ik dat ik erg moe was. Gelukkig hebben ze hier in Australië een hoop ‘recover’ plekken. Dit zijn plaatsen langs de weg waar je een powernap kunt doen. Ik deed dit dus voor een klein half uurtje en was weer helemaal bijgetankt om door te kunnen gaan. De rit ging verder erg goed en vlot. Tegen 18:30 uur kwam ik aan op Mt Larcom Touris Park. Ik checkte in (via de telefoon, want de eigenares zat in een vergadering) en parkeerde mijn auto. Ik maakte mijn bed op, zocht de WiFi uit en pakte mijn eten om te koken (witte bonen in tomatensaus). Ook zag ik dat er stopcontacten waren, dus kon ik mooi alles weer opladen.

En daar zijn we nu. Ik heb heerlijk gegeten, de afwas gedaan en de blog van dag 21 en 22 geschreven. Ik ga het niet te laat maken vanavond, want ik heb even wat slaap nodig. Alleen nog even deze drie bloggen (dag 20, 21 en 22) online zetten en dan richting bed. Morgen vijf uur rijden richting Mackay, een slaapplek zoeken en dan de dag daarna naar Eungella National Park. Voor nu weer lekker welterusten!