Dag 39: "We’re coming home now, we’re coming home now"

Tijdens de laatste film besloot ik toch even mijn ogen dicht te doen. Ik zette de film op pauze en ging ‘slapen’. Slapen in een vliegtuig is natuurlijk allesbehalve comfortabel, maar beter iets dan niets. Ik werd af en toe wakker, keek hoe lang ik nog moest vliegen en besloot nog een beetje te slapen. Soms keek ik even naar buiten en ik zag bij een keer de grote stad Moskou. Nog een klein beetje slapen en dan de film afkijken.

Ik werd weer wakker en zette de film weer aan. Na de film pakte ik mijn MacBook om de blog verder te schrijven en wat voor mijn werk te doen, terwijl ik naar muziek luister. De vlucht kabbelde voort en ik begon me een beetje te vervelen. Ik wist niet meer hoe ik moest zitten, ik was er klaar mee. Gelukkig hoefde ik nog maar drie uur! In die laatste drie uurtjes keek ik een beetje Family Guy en maakte ik een puzzel op het scherm van het vliegtuig. Gewoon, omdat het kan.

We landden mooi op tijd en taxiede een beetje rond. Terug in Europa en klaarmaken voor de kortste vlucht van vandaag. Ik had niet veel overstaptijd, dus hoefde ook niet lang te wachten. Ik liep door het vliegveld, zocht mijn transfer en zag dat ik naar een andere terminal moest (terminal 2). Gelukkig was er een trein die om de minuut vertrok, dus dat was zo gedaan. Aangekomen in terminal twee moest ik weer door de bagagecheck (dit keer ook mijn camera uit de tas moeten halen) en langs de douane (de machines herkende mij nu wel).

Ik liep verder en zocht gate F33. Dit was een stukje lopen, maar goed te doen. Daar wachtte ik tot ik mocht boarden. Ook dit duurde niet lang en ik zat al vrij snel in het vliegtuig. Stoel A30 deze keer en weer bij het raam, maar ik had nu geluk met twee dingen: 1. Het was maar een vlucht van iets meer dan een uur en 2. Er zat niemand naast me (wat waarschijnlijk ook maar beter is voor die persoon, want ik stink minstens zo erg als die man van de heenreis). Ik luisterde muziek en viel nog een beetje in slaap. Voor ik het wist werd de daling al ingezet.

Ook in Schiphol waren we mooi op tijd geland en moesten we nog een stukje taxiën. Om 08:30 uur precies stonden we stil bij de gate. Ik kreeg al een sms’je van KLM dat ik mijn bagage op kan komen halen bij bagageband 9. Ik stapte uit, liep naar de bagageband toe en moest dat iets van tien minuten wachten tot het uitgeladen werd. Toen de eerste bagagestukken op de band kwamen, duurde het niet lang voor mijn tas kwam.

Ik pakte mijn tas, liep naar de trein, checkte in en had het geluk dat de trein er al stond. Ik kon zo instappen in de sprinter naar Den Haag Centraal. Wat een geluk! Ik ging zitten en genoot van het Nederlandse landschap. Onderweg raakte ik aan de praat met een jongedame die ook onderweg naar Den Haag was. Met een kleine vertraging kwam ik weer aan in mijn stad. Ik liep naar de tramhalte, waar tram 3 binnen drie minuten aankwam. Alles zit me mee vandaag, wat fijn! Ik stapte in de tram, genoot van de stad en stapte uit bij mijn halte. De reis zit er nu echt bijna op.

Ik liep van de halte naar mijn huis, stak de sleutel in het slot, liep naar binnen en naar boven, opende mijn voordeur en beëindig mijn vakantie. Ik wil jullie allemaal bedanken voor het lezen van mijn blog. Binnenkort schrijf ik de epiloog van dit verhaal, dus zorg ervoor dat je nog even rond blijft hangen!