Dag 21: "I felt the earth beneath my feet. Sat by the river and it made me complete"

11 augustus 2019 - Hervey Bay, Australië

Wat was het een goede keuze om naar een andere kamer te gaan! Ik heb geslapen als een baby. Kira, danke schön voor het delen van je kamer. Ook vanmorgen moesten we weer vroeg op, al vetrokken we een kwartiertje later dan de dag daarvoor. Vandaag zouden we naar twee meren gaan, een om gewoon te chillen en daarna zo’n driekwartier teruglopen naar het strand en een om gewoon te chillen met een paddle board.

Om 06:00 uur had Kira de wekker gezet, dus was het tijd om een beetje wakker te worden. Hier had ik natuurlijk geen zin in, want ik had eindelijk weer geslapen. Toch er maar uit gegaan en een lekkere douche gepakt. Na het douchen liep ik naar de Dingo Bar om te ontbijten. Ook nu weer een heerlijk Engels ontbijt. Een goede bodem leggen en de dag kon beginnen. Darren kwam ondertussen ook ontbijten en we begonnen weer lekker te praten met zijn allen.

Om 07:45 uur was het tijd om te vertrekken. Voor de laatste dag hadden we een felroze bus gekregen, dus iedereen kon ons zien aankomen. We vertrokken naar het eerste meertje en dat was een klein uurtje rijden. Na dat uurtje kwamen we aan bij het uitkijkpunt. Hier vertelde Darren wat over het meertje en hoe het aan de groene kleur kwam. Ook vertelde hij dat dit meertje (Lake Wabby) over een aantal jaar niet meer zal bestaan, vanwege de zandverschuivingen. Best bijzonder om dus dit meer gezien te hebben.

IMG_2719IMG_2720IMG_2721

We volgden de weg naar beneden en kwamen in een soort woestijn uit. Wat een schitterend, wit zand en wat een mooie duinen. Daar kan Scheveningen nog wat van leren! We kwamen dichter bij het water, legden de handdoeken neer en maakten ons klaar om het water in te gaan. Jonathon en ik zijn de enige twee die echt helemaal erin zijn gedoken. Het water was niet echt heel schoon (en de groene kleur hielp daar ook niet bij mee. We vroegen ons al af waar Wabby voor stond en bedachten dat het best nog wel eens ‘pis’ kan betekenen in het Aboriginals.) Maar goed, we zijn erin geweest en kunnen dat ook weer van het lijstje schrappen.

IMG_2726IMG_2735

We vonden het wel weer welletjes geweest en gingen even chillen op de handdoeken en luisterden naar wat Queen muziek. Om 10:30 uur moesten we weer gaan lopen naar het strand, waar Darren ons op zou wachten. We gingen iets eerder weg, omdat we nog wat over de duinen wilden lopen. Bij het paadje aangekomen, liepen we rustig naar het strand. Er werd ons verteld dat we het beste in een groepje kunnen blijven lopen, zodat de dingo’s ons met rust zouden laten. Dus dat deden we maar.

IMG_2736IMG_2738IMG_2739

Halverwege de wandeling kwamen we een gezin (vader, moeder en twee kinderen) tegen en daarachter liep Darren. Hij vertelde ons dat het gezin werd achtervolgd door vier dingo’s en dat ze het gemunt hadden op de kinderen. De ouders waren er niet van op de hoogte, totdat Darren het ze vertelde. Dat liep dus af met een sisser, anders hadden we weer in het AD kunnen lezen dat er twee kinderen zijn gepakt door dingo’s.

We vervolgden de weg naar het strand, dit keer met Darren bij ons. De weg was best goed te doen en vooral ook weer schitterend. Bij de bus aangekomen kregen we een flesje jus d’orange en we vertrokken richting Eurong Resort om daar een ‘all-you-can-eat’-lunch te doen.

Het eten was heerlijk en het tafelen was gezellig. We hadden goed driekwartier, dus na het eten konden we nog even het resort op lopen. We liepen de winkel in en keken naar wat souvenirs. Ik heb maar niets gekocht, want ik heb geen plek in mijn tas om het allemaal mee te nemen helaas.

Daarna was het weer tijd om de dag voort te zetten. We vertrokken naar nog een meertje om te gaan paddle boarden (dit houdt in dat je op een board staat en dan gaat peddelen, klinkt eenvoudig). De rit daarnaartoe duurde ook weer een uurtje en daar aangekomen hadden we goed twee uur om te chillen. Ook hier was het water weer goed fris, maar eenmaal erin was het goed te doen. Ook heb ik het paddle boarden geprobeerd. Op mijn knieën ging het prima, maar staand was best pittig. Het vinden van je balans is nog best lastig. Sommige van ons waren er erg goed in en eentje van ons kon zelfs yoga doen op zo’n board.

IMG_2741IMG_2742

We eindigden in het water, zittende op een board en nog even wat meer praten. Bijzonder dat je zo’n leuke band op kan bouwen met mensen die je nog maar net kent. Om 14:30 uur stond er weer thee en koek klaar, dus liepen we weer naar de bus. Daar ruimden we de boards op en genoten voor het laatst van de thee en de dingo koeken.

Om 15:00 uur vertrokken we naar de eerste resort, waar we rond 16:00 uur aan zouden komen. De rit was weer prima te doen, maar we waren er ondertussen een beetje klaar mee met het gestuiter van links naar rechts. Aangekomen op het resort, besloten we nog een laatste duik te nemen in de hottub. We hadden niet heel lang, want om 17:00 uur zou de ferry weer vertrekken (en we moesten er om 16:45 uur al ongeveer zijn om op te stappen). Dus een snelle duik, laatste keer genieten, omkleden en lopen naar de ferry.

IMG_2748IMG_9804

Deze stond al klaar, dus konden we mooi opstappen en een plekje zoeken. De tocht duurde weer een halfuurtje en we waren weer lekker slap aan het ouwehoeren over van alles. Aangekomen aan het vaste land, stapten we in de bus die ons terug naar de marinebasis zou brengen. Daar kwamen we tot de ontdekking dat we (bijna) allemaal op dezelfde plek zouden overnachten (alleen Kira niet). We besloten dus om nog een avondje gezellig uit te gaan, voordat het echt voorbij zou zijn. Ik bood aan bij Kira om haar naar haar hostel te brengen, zodat ze mee kon met ons. Dit nam ze aan, dus de ‘hardcore’ groep was nog een laatste avond met elkaar.

Ik reed vanaf de basis ongeveer een kwartiertje naar het hostel (Colonial Village Resort & Tours). Daar kwam ik op hetzelfde moment aan als de rest. Ik checkte in en bracht Kira naar haar hostel, zodat zij ook haar spullen kon dumpen en in kon checken. Dit was maar vijf minuten rijden van ons vandaan, dus goed te doen. Vervolgens reden we weer terug naar mijn hostel en liepen we met zijn allen naar de Chinees.

Hier hebben we heerlijk (en veel te veel) gegeten en nagetafeld. Wel kon je goed zien dat we allemaal bekaf waren. Maar wat was het gezellig om nog een laatste avond met zijn allen af te sluiten voordat we allemaal weer onze eigen weg zouden vervolgen. We betaalden de rekening en liepen terug naar het hostel. Daar namen we echt afscheid van elkaar. Ik reed Kira naar haar hostel en reed weer terug naar mijn plek, waar ik mijn bed klaarmaakte en mezelf klaarmaakte om te gaan slapen.

Morgen weer een vroege ochtend, om 06:45 uur moet ik op de boot zijn om (hopelijk) te gaan zwemmen met walvissen. Dus welterusten voor nu en tot morgen!

Foto’s